XV. The Discovery of Oz, the Terrible
Also available as a 📱narrow screen version, or for 🁰word-aligned analysis.
Alternative versions: English.
| No. | Quenya | Tengwar | Means |
|---|---|---|---|
| 1 | I ranyari canta pataner tenna i Laimarilinóno andon ar tyarner hyaller i indyel. | | Tiam la kvar veturintoj marŝis al la granda pordego de la Smeralda Urbo kaj sonigis la sonorilon. |
| Apa naliéli, latyanë sa i imya Varno i Andondion ye oméniëltë fai. | | Post plurobla sonigado ĝin malfermis la sama Pordogardisto kiun ili antaŭe renkontis. | |
| 2 | “Mana! enutúliëldë ata?” maquentes, elmendassë. | | “Kion! Ĉu vi revenis?” li demandis, surprizite. |
| 3 | “Ma uilyë cenë mé?” hanquentë i Corcurco. | | “Ĉu vi ne vidas nin?” demandis la Birdotimigilo. |
| 4 | “Mal sáven i eteméniëldë cecenna i Olca Curuni Númeno.” | | “Sed mi supozis ke vi intencis viziti la Fian Sorĉistinon de la Okcidento.” |
| 5 | “Ececennaniëlvë se,” equë i Corcurco. | | “Ni ja vizitis ŝin,” diris la Birdotimigilo. |
| 6 | “Ar en sennes len?” maquentë i nér, elmendanen. | | “Kaj ŝi lasis vin foriri?” demandis la viro, miroplene. |
| 7 | “Únë ecë sen nanya sa, pan nás tiquina,” ostencë i Corcurco. | | “Ŝi ne povis malpermesi, ĉar ŝi estas degeligita,” klarigis la Birdotimigilo. |
| 8 | “Tiquina! Mai, ta ná mára sinyar, é,” equë i nér. | | “Degeligita! Nu, jen tre plaĉa informo,” diris la viro. |
| “Man tinquë se?” | | “Kiu degeligis ŝin?” | |
| 9 | “Nánes Valanna,” equë i Rauro aiamberya. | | “Doroteo,” diris la Leono solene. |
| 10 | “Aina raina!” holtunë i nér, ar cúves naitië lai núra pó se. | | “Mirige!” krietis la viro, kaj li klinis sin vere tre malalten antaŭ ŝi. |
| 11 | Tá tulyanesset mina níca þamberya ar carnë holmë i hencalcar i alta colcallo ilyë hendeltassen, poica ve cáriénes fai. | | Post tio li kondukis ilin en sian malgrandan ĉambron kaj prenis la okulvitrojn el la granda kesto, metis ilin sur iliajn okulojn, kaj ŝlosis ilin, same kiel antaŭe. |
| Cato menneltë enera ter i andon Laimarilinonna. | | Poste ili trairis la pordon en la Smeraldan Urbon, | |
| Yá i lië hlassë ló i Varno i Andondion i Valanna tíquiénë i Olca Curuni Númeno, ilyë ócomneltë os i ranyari ar hilyaneltë te alta þanganen i túriondenna Óþua. | | kaj kiam la popolo sciiĝis per la Pordogardisto ke ili fandis la Fian Sorĉistinon de la Okcidento ili ĉiuj grupiĝis ĉirkaŭ la veturintojn kaj sekvis ilin en granda amaso al la Palaco de Oz. | |
| 12 | I mahtar ó i laicë appafini nánë tensi tirissë pó i ando, mal láves ten mittarë ú-pusto, ar i vanima laica vendë cávë te ata, ye tulyanë teo ilya nöa þamberyanna ú-pusto, itan polúvaneltë serë mennai i Túra Óþ nauvanë férima na cavë te. | | La Soldato kun la Verdaj Lipharoj ankoraŭ gardis la pordon, sed li tuj enlasis ilin, kaj ilin denove renkontis la bela verda knabino, kiu tuj kondukis ĉiun el ili al ties antaŭa ĉambro, por ke ili ripozu ĝis la Potenca Oz pretos akcepti ilin. |
| 13 | I mahtar carnë colë i sinyar Óþen ú-pusto, i Valanna ar i hyanë ranyari enutúliër, apa nancáriéneltë i Olca Curuni; mal Óþ únë carë hanquenta. | ; | La Soldato komunikigis la informon rekte al Oz ke Doroteo kaj la aliaj veturintoj revenis, detruinte la Fian Sorĉistinon; sed Oz ne respondis. |
| Sáveltë i Túra Istyar yalúvanë te ú-pusto, mal únes. | | Ili supozis ke la Potenca Sorĉisto tuj akceptos ilin, sed tio ne okazis. | |
| Úneltë cavë quetta sello i neuna ressë, yola i en·neuna, yola i en·en·neuna. | | Ili ricevis neniun komunikon de li la sekvan tagon, nek la postsekvan, nek la postpostsekvan. | |
| I larië yávë ten lustindo ar lumbarië, ar yallumë olaneltë ruxë i Óþ mahteánë te tallë urra lénen, apa mentaniénesset na cainu cólemassë ar móliëssë. | | La atendado estis enuiga kaj teda, kaj fine ilin ĉagrenis ke Oz tiel mistraktas ilin, post sia postulo kiu suferigis kaj sklavigis ilin. | |
| San i Corcurco yallumë maquentë i laica vendë colë enta menta Óþen, quetila i laqui lauvas ten cenë se ú-pusto, san yaluvantë i Rámaiti Maimuni na alya te, ar na tuvë quima nás voronda vandaryain hya lás. | | Do la Birdotimigilo fine petis ke la verda knabino portu novan komunikon al Oz, dirante ke se li ne tuj permesos ke ili eniru li alvokos la Flugantajn Simiojn por helpi ilin, kaj trovi ĉu aŭ ne li plenumos sian promeson. | |
| Yá i Istyar cávë sina menta nánes tallë þostaina i mentanes iquista ten na tulë i Tarhanwa Þambenna se lúminci canta apa nerteä lúmassë neuna amaureo. | | Kiam la Sorĉisto aŭdis tiun komunikaĵon li timegis kaj sendis ordonon ke ili venu al la Tronĉambro je kvar minutoj post la naŭa horo la sekvan matenon. | |
| Oméniës ellumë i Rámaiti Maimuni i Nóressë Númeno, ar únes merë omenë te ata. | | Li unufoje renkontis la Flugantajn Simiojn en la Lando de la Okcidento, kaj li ne volis rerenkonti ilin. | |
| 14 | I ranyari canta tauvaner lórenca lómë, ilya sanaila i annan ya Óþ vestaniénë anta sen. | | La kvar veturintoj maldormis tiunokte, ĉar ĉiu pripensis la donacon kiun Oz laŭ sia promeso donos. |
| Valanna lorunë rië ellumë, ar tá ólanë sen i nánes Hyarveästassë, yassë Voriël Peramil quétanë sen yallë aláreäs samë netterya maryë ata. | | Doroteo endormiĝis nur unufoje, kaj sonĝis ke ŝi estas en Kansas, kie Onklino Em diras al ŝi sian ĝojon ke la knabineto denove estas hejme. | |
| 15 | Poica se nertë lúmassë neuna amaureo i laicë appafinion mahtar tullë ten, ar apa lúminci canta ilyë menneltë mina i Tarhanwa Þambë i Túra Óþo. | | Akurate je la naŭa horo la sekvan matenon la verdliphara soldato renkontis ilin, kaj post kvar minutoj ili ĉiuj eniris la Tronĉambron de la Potenca Oz. |
| 16 | Aþahanyë teo ilya nóquistaniénë cenë i Istyar ve nemesta ya óliénes fai, ar illi náner lai aitainë yá ostirneltë ar aqua cenneltë alquen i þambessë. | | Kompreneble ĉiu el ili anticipis vidi la Sorĉiston en la formo kiun li antaŭe havis, kaj ĉiun multe surprizis kiam ili ĉirkaŭrigardis kaj vidis tute neniun en la ĉambro. |
| Resseltë arië ar' i fenna ar amarië ar' ilyë hyanain, pan i lusta þambeo ruë nánë ambë naira epë aima i hröaron yai céniéneltë Óþo. | | Ili restis proksime al la pordo kaj eĉ pli proksime unu al la alia, ĉar la silento en la malplena ĉambro timigis pli ol ĉiu formo de Oz kiun ili antaŭe vidis. | |
| 17 | Sinan hlasseltë aiamberya Óma, ya nemnë tulë ló nanomë areä i velca tellumo ingassë, ar sa equë: | | Baldaŭ ili aŭdis Voĉon, kiu ŝajnis veni el loko ie proksima al la supro de la granda kupolo, kaj ĝi diris, solene, |
| 18 | “Inyë ná Óþ, i Túra ar Rúcima. | | “Mi estas Oz, la Potenca kaj la Terura. |
| Maro þúralyë ní?” | | Kial vi serĉas min?” | |
| 19 | Cenneltë ata þambeo ilyë sattassë, ar tá, céniéla alquen, Valanna maquentë, “Massë nalyë?” | | Ili rerigardis al ĉiu parto de la ĉambro, kaj, vidinte neniun, Doroteo diris, “Kie vi estas?” |
| 20 | “Nanyë ildomë,” hanquentë i Óma, “mal i hendin sitinë firíva nanyë alacénima. | | “Mi estas ĉie,” respondis la Voĉo, “sed por la okuloj de ordinaraj mortemuloj mi estas nevidebla. |
| Sí harúvan tarhanwanyassë, itan polil lanquetë onyë.” Eë, i Óma tá nemnë tulë téravë i insa tarhanwallo; etta pataneltë sanna ar tarneltë ve ríma lan Valanna equë: | ; | Mi nun sidiĝos sur mian tronon, por ke vi konversaciu kun mi.” Vere, la Voĉo ŝajnis ĝuste tiam soni rekte el la trono mem; do ili marŝis tien kaj staris en vico dum Doroteo diris: | |
| 21 | “Elmë utúliër canë vestainalmar, a Óþ.” | | “Oz, ni venis por peti la plenumiĝon de la promeso.” |
| 22 | “Mana vestainar?” maquentë Óþ. | | “De kiu promeso?” demandis Oz. |
| 23 | “Vestanel nanwenta ní Hyarveästanna yá i Olca Curuni nancarina,” equë i vendë. | | “Vi promesis resendi min al Kansas kiam la Fia Sorĉistino estos detruita,” diris la knabino. |
| 24 | “Ar vestanel anta inyen sanar,” equë i Corcurco. | | “Kaj vi promesis doni al mi cerbon,” diris la Birdotimigilo. |
| 25 | “Ar vestanel anta inyen hón,” equë i Latúcen Ornendur. | | “Kaj vi promesis doni al mi koron,” diris la Stana Lignohakisto. |
| 26 | “Ar vestanel anta inyen verië,” equë i Úverya Rauro. | | “Kaj vi promesis doni al mi kuraĝon,” diris la Malkuraĝa Leono. |
| 27 | “Ma i Olca Curuni naitië ná nancarina?” maquentë i Óma, ar Valanna sannë i pampes nit. | | “Ĉu la Fia Sorĉistino vere estas detruita?” demandis la Voĉo, kaj Doroteo kredis ke ĝi iomete tremas. |
| 28 | “Náto,” hanquentes, “Tinquenyë sé calpanen neno.” | | “Jes,” ŝi respondis, “mi degeligis ŝin per sitelo da akvo.” |
| 29 | “Aiya,” equë i Óma, “sillë alahorina! Mai, á tulë nin enar, pan mauran samë lúmë na ter·sana sa.” | | “Nu!” diris la Voĉo, “tio okazis subite! Nu, revenu al mi morgaŭ, ĉar mi bezonas tempon por pripensi la aferon.” |
| 30 | “Tensi lio ulútaniël,” equë i Latúcen Ornendur ruxa. | | “Vi jam havis multan tempon,” diris la Stana Lignohakisto, kolere. |
| 31 | “Úvalmë larya ré min ambë,” equë i Corcurco. | | “Ni rifuzas atendi eĉ unu tagon pli,” diris la Birdotimigilo. |
| 32 | “Möa elyen ná voronda vandalyar elmen!” holtunë Valanna. | | “Plenumu viajn promesojn!” krietis Doroteo. |
| 33 | I Rauro sannë i nai nánë mára i þosta i Istyar, etta ánes alta, romya rávë, ya nánë tallë valca ar naira i Ilwë campë öa sello þosseä ar carnë lanta i fanwa ya tarnë neltessë. | | La Leono opiniis ke taŭgos timigi la Sorĉiston, do li laŭte muĝis plenvoĉe, kaj tiu feroca sono tiom teruris Toton ke li forsaltis alarmite kaj frapegis la ekranon kiu staris en angulo. |
| Lan lanantes hlontaila, tirneltë tanna, ar i neuna þenwassë ilyë náneltë quantë elmendanen. | | Dum ĝi brue falis ili rigardis tien, kaj la sekvan momenton ĉiu el ili vere miris. | |
| Pan cenneltë, tarila onas yassë i fanwa cúviénë, níca enwina nér, ó parna cas ar yerna anta, ye nemnë ta eändessë ve intë. | | Ĉar ili vidis, staranta en precize tiu loko kiun la ekrano antaŭe kaŝis, malgrandan maljunulon, kun kalva kapo kaj sulketoplena vizaĝo, kiu ŝajne estis egale surprizita kiel ili. | |
| I Latúcen Ornendur, ortaila hyaldarya, alacantë na i ner·incë ar holtunë, “Man nalyë?” | | La Stana Lignohakisto, levinte sian hakilon, kuris al la vireto kaj kriis, “Kiu vi estas?” | |
| 34 | “Nanyë Óþ, i Túra ar Rúcima,” equë i ner·incë, papila ómanen. | | “Mi estas Oz, la Potenca kaj la Terura,” diris la malgranda viro, per tremanta voĉo, |
| “Mal vá petë ni—mecin i vá—ar caruvan aima ya merildë ni carë.” | | “sed ne batu min-mi petas, ne batu-mi faros kion ajn vi volos.” | |
| 35 | Málolvar tirner se eändenen ar rúcina indonen. | | Niaj amikoj rigardis lin surprizite kaj senesperigite. |
| 36 | “Sáven i Óþ ná velca Cas,” equë Valanna. | | “Mi kredis ke Oz estas granda Kapo,” diris Doroteo. |
| 37 | “Ar inyë sávë i Óþ ná lelya Heri,” equë i Corcurco. | | “Kaj mi kredis ke Oz estas bela Damo,” diris la Birdotimigilo. |
| 38 | “Ar inyë sávë i Óþ ná rúcima Hravan,” equë i Latúcen Ornendur. | | “Kaj mi kredis ke Oz estas terura Besto,” diris la Stana Lignohakisto. |
| 39 | “Ar inyë sávë i Óþ ná Pamba Úreo,” holtunë i Rauro. | | “Kaj mi kredis ke Oz estas Globo de Fajro,” kriis la Leono. |
| 40 | “Fó, ilyë eldë laiti,” equë i ner·incë milyavë. | | “Ne; vi ĉiuj eraris,” diris la malgranda viro humile. |
| “Nenteánen.” | | “Mi nur ŝajnigis tion.” | |
| 41 | “Nentië!” holtunë Valanna. | | “Ŝajnigis!” kriis Doroteo. |
| “Ma lalyë Túra Istyar?” | | “Ĉu vi ne estas Potenca Sorĉisto?” | |
| 42 | “Tá, moinanya,” eques. | | “Ĉit, karulino,” li diris; |
| “Vátyë quetë tallë romya, hyaqui mo hlaruva tye—ar inyë ataltuva. | | “ne tiom laŭte parolu, ĉar oni aŭdos vin--kaj mi perdus ĉion. | |
| Quistar i nanyë Túra Istyar.” | | Oni kredas min Potenca Sorĉisto.” | |
| 43 | “Ar lalyë?” maquentes. | | “Sed vi ja estas, ĉu ne?” |
| 44 | “Ú nicë taitë, moinanya; nanyë vin sitina nér.” | ; | “Tute ne, karulino; mi estas nur ordinara homo.” |
| 45 | “Nalyë undo epë ta,” equë i Corcurco, naica ómanen; “nalyë cuptamo.” | ; | “Eĉ pli,” diris la Birdotimigilo, per doloroplena voĉo, “vi estas ĉarlatano.” |
| 46 | “Poica tallë!” etequentë i ner·incë, öapsarila máryat uo vequi sa fasantë se. | | “Ĝuste tiel!” deklaris la malgranda viro, kunfrotante siajn manojn kvazaŭ la akuzo plaĉis al li; |
| “Nanyë cuptamo.” | | “Mi estas ĉarlatano.” | |
| 47 | “Mal si ná rúcima,” equë i Latúcen Ornendur. | | “Sed ve!” diris la Stana Lignohakisto, |
| “Manen ummanan cauvan hominya?” | | “do kiel mi akiros mian koron?” | |
| 48 | “Hya inyë veriënya?” maquentë i Rauro. | | “Kaj mi mian kuraĝon?” demandis la Leono. |
| 49 | “Hya inyë sanarinya?” yainë i Corcurco, öapsarila i niër hendyalto vaccoryo rancunen. | | “Kaj mi mian cerbon?” ploris la Birdotimigilo, viŝante la larmojn el siaj okuloj per la maniko de sia jako. |
| 50 | “Meldë málonyar,” equë Óþ, “Mecin i úvaldë quetë pá sinë pityë nati. | | “Miaj karaj amikoj,” diris Oz, “bonvolu ne paroli pri tiaj malgravaĵoj. |
| Á sana os inyë, ar i rúcima tarastië yassë nanyë ó a-avatupë.” | | Konsideru min, kaj mian malfeliĉan situacion pro mia senmaskiĝo.” | |
| 51 | “Ma hyana mo ista i nalyë cuptamo?” maquentë Valanna. | | “Ĉu neniu alia scias pri via fraŭdo?” demandis Doroteo. |
| 52 | “Alquen ista sa, hequa eldë canta—ar ni,” hanquentë Óþ. | | “Neniu, nur vi kvar--kaj mi mem,” respondis Oz. |
| “Ucuptiënyë ilquen tallë anda i sáven i allumë avatupúvaner ni. | | “Mi trompis ĉiun dum tiom da tempo ke mi supozis ke oni neniam sciiĝos. | |
| Nánë höa loima, vin lavitanya len i Tarhanwa Þambenna. | | Mi eraregis kiam mi decidis permesi ke vi eniru la Tronoĉambron. | |
| Senyavë uinyë cenë yú i turmeninyo lië, ar etta savintë i nanyë má rúcima.” | | Kutime mi rifuzas vidi eĉ miajn regatojn, kaj tial ili kredas min terura.” | |
| 53 | “Mal, uinyë hanya,” equë Valanna rúcina. | | “Sed, mi ne komprenas,” diris Doroteo, konfuzite. |
| “Manen nánë i nemnelyë nin ve velca Cas?” | | “Kiel vi povis aspekti granda Kapo al mi?” | |
| 54 | “Ta nánë min fintalenyaron,” hanquentë Óþ. | | “Tio estis nur trompo,” respondis Oz. |
| “Á patë sina menen, iquista, ar nyaruvan len ilqua pá sa.” | | “Bonvolu sekvi min, kaj mi klarigos ĉion al vi.” | |
| 55 | Tulyanes menessë níca þambenna i Tarhanwa Þambeo tellessë, ar ilyë hilyaneltë se. | | Li kondukis ilin en malgrandan ĉambron malantaŭ la Tronoĉambro, kaj ili ĉiuj sekvis lin. |
| Leptentanes neltë min, yassë cainë i velca Cas, finina linë haumion hyalino, ar ó cimbailavë tecina quilmanen anta. | | Li gestis al unu angulo, en kiu kuŝis la Granda Kapo, el multaj tavoloj de papero, kaj kun zorge pentrita vizaĝo. | |
| 56 | “Si cincatiénen i rostollo lianen,” equë Óþ. | | “Mi pendigis tion de la plafono per drato,” diris Oz; |
| “Tarnen cata i fanwa ar luncë lia, na tyarë i hendu levë ar i anto apanta.” | | “mi staris malantaŭ la ekrano kaj tiris fadenon, por ke la okuloj moviĝu kaj la buŝo malfermiĝu.” | |
| 57 | “Mal mana pá i óma?” maquentes. | | “Sed kiel vi faris la voĉon?” ŝi demandis. |
| 58 | “A, nanyë cumboquenso,” equë i ner·incë. | | “Nu, mi estas ventroparolisto,” diris la malgranda viro, |
| “Polin hatë i ómaryo láma ainomenna ve merin, itan sávelyë i sa ettúlanë i Carello. | | “kaj mi povas ĵeti la sonon de mia voĉo al kie ajn mi deziras; tiel ke vi supozis ke ĝi sonis el la Kapo. | |
| Sís ela i hyanë nati yai yuhtanen cuptiën léo.” Apantanes i Corcurquen i hlappo ar i ñangwil yai cóliénes yá nemnes ná i lelya Heri. | | Jen la aliaj trompiloj.” Li montris al la Birdotimigilo la robon kaj la maskon per kiu li vestis sin kiam li aspektis bela Damo, | |
| Ar i Latúcen Ornendur cennë i rúcima Hravanya nánë alla hequa linë helmar, þerinë uo, ó palmali na hepë i palmelta esta. | | kaj la Stana Lignohakisto vidis ke la terura Besto estis nur aro da haŭtoj kunkudritaj, kun lignaĵoj kiuj elpremis la flankojn. | |
| Pá i Pamba Úreo, i laitë Istyar cincataniénë ta yú i rostollo. | | Kaj la Globo de Fajro, nu la Pseŭdosorĉisto ankaŭ pendigis tion de la plafono. | |
| Naitië nánë pamba líneo, mal quië ulya millo sanna, i pamba urta valcavë. | | Efektive ĝi estis globo de kotono, sed kiam oleo estis surverŝita la globo brulis feroce. | |
| 59 | “Nanwavë,” equë i Corcurco, “möa lyen ná naityana pá imlë pan nalyë taitë cuptamo.” | | “Vere,” diris la Birdotimigilo, “vi hontu ke vi estas tia ĉarlatano.” |
| 60 | “Nanyë—tancavë nanyë,” hanquentë i ner·incë naireä; “mal nánes i reä nat ya encë nin carë. | ; | “Mi hontas--certe mi hontas,” respondis la malgranda viro malgaje; “sed mi povis fari nenion alian. |
| Á haru, iquista, eär linë hanwar; ar quetuvanyë elden nyárenya.” | ; | Bonvolu sidiĝi, troviĝas multaj seĝoj; kaj mi rakontos al vi mian historion.” | |
| 61 | San haruneltë ar lastaner lan nyarnes i nyárë silo. | | Do ili sidiĝis kaj aŭskultis dum li rakontis ĉi tiel: |
| 62 | “Nánenyë nóna Hansiriëndessë.—” | | “Mi naskiĝis en Omaha--” |
| 63 | “A, ta lá avahaira Hyarveästallo!” holtunë Valanna. | | “Sed, tio estas ne malproksime de Kansas!” kriis Doroteo, ekscitite. |
| 64 | “Lá, mal ambë nás haira sio,” eques, quaþila carya senna naireä. | | “Vi pravas; sed pli malproksime de ĉi tie,” li diris, malgaje skuante sian kapon je ŝi. |
| “Yá marnenyë, olanenyë cumboquenso, ar tan nánenyë mai-saitaina ló velca ingolmo. | | “Kiam mi plenkreskis mi fariĝis ventroparolisto, kaj trejnis min tre lerta majstro. | |
| Polin oveänta aitë aiwë hya hravan.” | | Mi povas imiti ĉian birdon kaj beston.” | |
| Sí carnes miulë tallë ve titsë i Ilwello hlaryat tyulunter ar tirnes ilinomenna na cenë yassë nánes. | | Li miaŭis tiel precize kiel katido ke Toto ekatentis kaj ekrigardis ĉiudirekten por trovi kie ŝi estas. | |
| “Apa lúmë,” cacarranë Óþ, “lumbarnenyë pá ta, ar olanenyë pusulpemo.” | | "Post iom da tempo," pludiris Oz, "tio tedis min, do mi fariĝis balonisto." | |
| 65 | “Mana ta?” maquentë Valanna. | | “Kio estas tio?” demandis Doroteo. |
| 66 | “Nás nér ye ama·menë pusulpenen corcanwasto ressë, na telyanta þanga liéo uo ar carë te telpemahë na cenë i corcanwasta,” rastanes. | | “Persono kiu supreniras en balono ĉe cirko, por instigi homojn alveni kaj pagi por vidi la cirkon,” li klarigis. |
| 67 | “A,” eques, “istan.” | | “O,” ŝi diris, “mi scias.” |
| 68 | “Mai, auressë min amavillenyë pusulpessë ar i rappar olaner ricinë, tall' en únë ecë nin núya ata. | | “Nu, unu tagon mi supreniris en balono kaj la ŝnuro interimplikiĝis, tiel ke mi ne povis denove malsupreniri. |
| Oronyë anda, or i fanyali, tallë haira i celumë visto hyaltanë sa ar collë sa linë, linë lári öa. | | Ĝi iris tre alten super la nubojn, tiom alten ke aerfluo trafe ĝin portis multajn, multajn kilometrojn for. | |
| Ter aurë ar lómë lelenden ter i vilya, ar atteä réo amauressë eccuinunen ar túven í pusulpë vílanë or aia ar vanima nórë. | | Dum tago kaj nokto mi veturis tra la aero, kaj en la mateno de la dua tago mi vekiĝis kaj trovis ke la balono flosas super nekonata kaj bela lando. | |
| 69 | “Sa nunyë taira, ar lánen nicë harna. | | “Ĝi malsupreniris nerapide, kaj mi tute ne estis damaĝita. |
| Mal túven i nánen imbë aië lië, i, cenilë ni tulë i fanyallon, sáver i nánen túra Istyar. | | Sed mi trovis min inter nekonata popolo, kiu, vidante min veni el la nuboj, kredis ke mi estas granda Sorĉisto. | |
| Aþahanyë lávenyë ten savë san, pan þoronyeltë ni, ar vestaneltë carë aima ya yestan teo. | | Kompreneble mi lasis ilin kredi tion, ĉar ili timis min, kaj promesis fari kion mi volas. | |
| 70 | “Rië alassenyan, ar na hepë i márë lië vecca, canyanenyë ten ampana sina Osto, ar túriondinya; ar carneltes ilqua aþailavë ar mai. | ; | “Simple por distri min, kaj okupi la bonan popolon, mi ordonis ke ili konstruu ĉi tiun Urbon, kaj mian palacon; kaj ili faris tion volonte kaj bone. |
| Tá sannenyë, pan i nórë nánë tallë laica ar vanima, i estauvanenyes Laimarilinon; ar itan carë i essë canta arya, sestanenyë laicë hencalcar quanna liëssë, itan ilqua ya cenneltë nánë laica.” | ; | Post tio mi pensis, ĉar la lando estis tiel verda kaj bela, ke mi nomos ĝin la Smeralda Urbo, kaj por ke la nomo pli konvenu mi metis verdajn okulvitrojn sur ĉiujn popolanojn, tiel ke ĉio kion ili vidis estis verda. | |
| 71 | “Mal ma lá ilqua sinomë laica?” maquentë Valanna. | | “Sed ĉu ĉio ĉi tie ne estas verda?” demandis Doroteo. |
| 72 | “Ú amba epë aitë hyana ostossë,” hanquentë Óþ; “mal lan colil laicu hencalcat, san aþahanyë ilqua ya cenil néma laica lyen. | ; | “Ne pli ol en ĉiu alia urbo,” respondis Oz; sed kiam vi surhavas verdajn okulvitrojn, nu, kompreneble ĉio kion vi vidas aspektas verda. |
| Ampananer Laimarilinon ama·linë löar né, pan nánenyë vinya nér yá i pusulpë tulyanë ni sir, ar nanyë lai enwina nér sí. | | La Smeralda Urbo estis konstruita antaŭ tre multaj jaroj, ĉar mi estis junulo kiam la balono portis min ĉi tien, kaj mi estas tre maljuna viro nun. | |
| Mal liënya ocóliër laicë calcar hendeltassen tallë anda i teo amna illi savir i sa naitië ná Laimarilinon, ar sa tancavë ná vanima nómë, ó úmië míri ar mirwë tincor, ar ilya mára nat ya ná maurina na carë mo alasseä. | | Sed mia popolo surportas verdajn okulvitrojn sur la okuloj de tiom longe ke la plej multaj el ili kredas ke ĝi vere estas Smeralda Urbo, kaj certe ĝi ja estas bela loko, abundas juveloj kaj valoraj metaloj, kaj ĉio bona por feliĉigi onin. | |
| Anaiën mára i liën, ar tyasintë ni; mal tallumello yá ampananer sina Túrion, acáriënyen pahta ar aptanenyë cenë teo mo. | ; | Mi ame regas la popolon, kaj ili amas min; sed ekde kiam ĉi tiu Palaco estis konstruita mi enfermas min kaj rifuzis vidi iun el ili. | |
| 73 | “Min altë þossenyaron nánë pá i Curunir, pan astai aqua penin sairinë melehti, ron túven í Curunir naitië poller carë elmendië nateli. | | “Unu el miaj plej grandaj timoj estis pro la Sorĉistinoj, ĉar kvankam mi mem havas tute nenian magian potencon mi baldaŭ trovis ke la Sorĉistinoj vere kapablas fari mirindaĵojn. |
| Enger inteo canta sina nóressë, ar intë cunyaner i lië i oir formessë ar hyarmessë ar rómessë ar númessë. | | Kvar Sorĉistinoj ekzistis en ĉi tiu lando, kaj ili regis la popolojn kiuj loĝas en la Nordo kaj Sudo kaj Oriento kaj Okcidento. | |
| Almaressë, i Curunir Formeno ar Hyarmeno náner mani, ar sinten i uiúvanettë hyanë ni; mal i Curunir Rómeno ar Númeno náner nairavë olcu, ar quíta uiénettë savë i nánen anturwa epë ettë, tancavë nancáriévanettë ni. | ; | Feliĉe, la Sorĉistinoj de la Nordo kaj Sudo estis bonaj, kaj mi sciis ke ili ne damaĝos min; sed la Sorĉistinoj de la Oriento kaj Okcidento estis terure fiaj, kaj se ili ne kredus ke mi estas pli potenca ol ili, ili certe detruus min. | |
| Ennassë, indonya nánë qualmeä þossë tun ter linë löar; etta polil intya yallë fasta ni yá hlassen i mardelya lantiénë to i Olca Curuni Rómeno. | ; | Do mi vivis konstante timante ilin dum multaj jaroj; do vi povas kompreni kiom mi ĝojis kiam mi informiĝis ke via domo falis sur la Fian Sorĉistinon de la Oriento. | |
| Yá tullelyë nin, áþeánenyë vesta carë aima au nancarúvanel i etwa Curuni; mal, sí yá itíquiëlyë se, naityanávë quetinyë i ui ecë nin hritya vandanyar.” | ; | Kiam vi venis al mi mi volonte promesus ĉion ajn por ke vi neniigu la alian Sorĉistinon; sed mi devas honte diri ke nun, post ŝia degelo, mi ne povas plenumi miajn promesojn.” | |
| 74 | “Savinyë i nalyë amurra nér,” equë Valanna. | | “Laŭ mia opinio vi estas tre malbona persono,” diris Doroteo. |
| 75 | “A, fó, moinanya; nanyë naitië amalya nér, mal nanyë amurra Istyar, möa nin etequetë.” | ; | “Ho ne, karulino; mi estas tre bona persono; sed mi konfesas ke mi estas tre malkompetenta Sorĉisto.” |
| 76 | “Ma uilyë polë anta nin sanar?” maquentë i Corcurco. | | “Ĉu vi ne povas doni al mi cerbon?” demandis la Birdotimigilo. |
| 77 | “Uilyë maura sa. | | “Vi ne bezonas ĝin. |
| Páralyë ma ilyë ressë. | | Vi lernas ion novan ĉiutage. | |
| Vinimo samë sanar, mal uissë ista laca. | | Bebo havas cerbon, sed ĝi malmulton scias. | |
| Tercoitië ná i reä nat ya tulya istya, ar manáreä nalyë ambaressë, tanalca tercoitië tancavë ñetuval.” | | Nur sperto donas scion, kaj ju pli longe vi vivos, des pli multe vi nepre spertos.” | |
| 78 | “Nai ta quanna naitë,” equë i Corcurco, “mal nauvan lai angayanda laqui antalyë nin sanar.” | | “Eble,” diris la Birdotimigilo, “sed mi restos tre malfeliĉa se vi ne donos al mi cerbon.” |
| 79 | I laitë Istyar tirnë se añcimbaila. | | La falsa sorĉisto atente rigardis lin. |
| 80 | “Mai,” eques siquila, “Inyë lá lio istyar, ve quenten; mal qui tuluvalyë nin enar amauressë, en sañquantauvan carelya sanarmen. | ; | “Nu,” li diris ĝemante, “mi ne estas lerta magiisto, mi jam diris tion al vi; sed se vi venos al mi morgaŭ matene, mi plenigos vian kapon per cerbo. |
| Uinyë ista quetë lyen manen yuhta sa, aimanen; möa lyen tuvë ta imlenen.” | ; | Tamen mi ne povas instrui vin ĝin uzi; vi mem devos eltrovi tion.” | |
| 81 | “A, hantanyel—hantanyel!” holtunë i Corcurco. | | “Ho, dankon--dankon!” kriis la Birdotimigilo. |
| “Túvanyë lé na yuhta sa, lai tancavë!” | | “Mi eltrovos kiel uzi ĝin, tute certe!” | |
| 82 | “Mal mana pá veriënya?” maquentë i Rauro ñormerila. | | “Sed kion pri mia kuraĝo?” demandis la Leono maltrankvile. |
| 83 | “Samilyë laca verië, nanyë tanca,” hanquentë Óþ. | | “Vi havas multan kuraĝon, mi certas,” respondis Oz. |
| “Ilqua ya maural ná estel imlen. | | “Vi nur bezonas memfidon. | |
| Ui eä coina veo ya ui þorya yá tuvis raxë. | | Ne ekzistas vivanto kiu ne timas kiam okazas danĝero. | |
| I Nanwa verië ná neviëssë raxeo yá þoryalyë, ar samil tana veriéo nostalë úmeä.” | | Vera kuraĝo signifas fronti la danĝeron kiam vi timas, kaj tian kuraĝon vi jam abunde posedas.” | |
| 84 | “Cenasta samin, mal nanyë þosseä illangiéla,” equë i Rauro. | | “Eble, tamen malgraŭe mi timas,” diris la Leono. |
| “Nauvan naitië lai angayanda laqui antalyë nin i veriéo nostalë ya carë mo etsenë þossë.” | | “Mi estos tre malfeliĉa krom se vi donos al mi tian kuraĝon kiu forgesigas pri timo.” | |
| 85 | “San þá, antauvan lyen tana nostalë veriéo enar,” hanquentë Óþ. | | “Nu, bone; mi donos al vi tian kuraĝon morgaŭ,” respondis Oz. |
| 86 | “Mana pá hominya?” maquentë i Latúcen Ornendur. | | “Kion pri mia koro?” demandis la Stana Lignohakisto. |
| 87 | “Eë, pá ta,” hanquentë Óþ, “Savinyë i írelya homo ná uxarë. | | “Nu, rilate al tio,” respondis Oz, “laŭ mi vi malpravas pro via deziro havi koron. |
| Sa carë rimba lië angayanda. | | Koro plejofte malfeliĉigas. | |
| Au istuvalyes, nalyë amanya i penil hón.” | | Plej bone estus ke vi komprenu ke al vi tre bonsorte mankas koro.” | |
| 88 | “Ta é ná véra tenno nat,” equë i Latúcen Ornendur. | | “Pri tio vi kaj mi malsimile opinias,” diris la Stana Lignohakisto. |
| “Indonyallo, inyë coluva quanna angayassë pen nurruyë, qui antauvalyë nin i hón.” | | “Laŭ mia prefero, mi akceptos ĉian malfeliĉon senproteste, se vi donos al mi koron.” | |
| 89 | “Þá,” hanquentë Óþ numbeávë. | | “Bone,” respondis Oz humile. |
| “Á tulë nin enar ar samuval hón. | | “Venu al mi morgaŭ kaj vi ricevos koron. | |
| Atyáliën ná Istyar ter tallë linë löar i mai ecë nin cacarra i tyalmë nicë ener.” | | Mi ludis esti Sorĉisto dum tiom da jaroj ke mi povos iomete pli ludi.” | |
| 90 | “Ar sí,” equë Valanna, “Mallë nanwenuvan Hyarveästanna?” | | “Kaj nun,” diris Doroteo, “kiel mi reiros al Kansas?” |
| 91 | “Mauruvanquë sana pá ta,” hanquentë i ner·incë. | | “Ni devos pripensi tion,” respondis la malgranda viro. |
| “Á anta nin rí atta hya neldë úviënna i natto ar ricuvan tuvë lé na colë lye lanna i erumë. | | “Lasu min konsideri la problemon dum du aŭ tri tagoj kaj mi klopodos elpensi manieron transporti vin super la dezerton. | |
| Tenna talumë maruvaldë naþalinyar, ar lan marildë i Túriondessë liënya veuyuvantë le ar cimuvaltë aina ya yestaldë. | | Intertempe vi estos miaj bonvenaj gastoj, kaj dum vi loĝos en la Palaco miaj servistoj servos vin kaj obeos ĉiun vian deziron eĉ la plej malgrandan. | |
| Ea rië er nat ya cestan hancardanen áþenyan—manicca nauvas. | | Mi petas nur unu rekompencon pro mia helpo--kiom ajn malgranda. | |
| Möa len cuvë muimenya ar quetë alquenen i nanyë cuptamo.” | | Kaŝu mian sekreton kaj diru al neniu ke mi estas ĉarlatano.” | |
| 92 | Þáquenteltë quetë alla pá ya páriéneltë, ar nanwenner þambeltanna váliélë. | | Ili akceptis informi neniun pri tio kion ili trovis, kaj reiris al siaj ĉambroj kun esperoj. |
| Éta Valanna sámë estel i “I Túra ar Rúcima Cuptamo,” ve estanesses, túvanë lé na nanwenta se Hyarveästanna, ar qui hye carúvanë, se áþeánë apsenë hyen ilqua. | | Eĉ Doroteo esperis ke “La Ĉarlatano, la Potenca, la Terura” |