XXIII. Glinda The Good Witch Grants Dorothy’s Wish
Also available as a 📱narrow screen version, or for 🁰word-aligned analysis.
Alternative versions: English.
| No. | Quenya | Tengwar | Means |
|---|---|---|---|
| 1 | Nó menneltë cenë Failissë, aimanen, mo tulyanë te Tarasso þambenna, yassë Valanna sóvë antarya ar penquë findesserya, ar i Rauro quanþë i asto mairuryallo, ar i Corcurco maxatanë insë arya cantaryanna, ar i Ornendur alcantanë latúcenya ar milihintë limiryar. | | Antaŭ ol vidi Glindan, tamen, ili estis kondukitaj al ĉambro en la Kastelo, kie Doroteo lavis sian vizaĝon kaj kombis sian hararon, kaj la Leono elskuis la polvon el sia kolhararo, kaj la Birdotimigilo perfrape plej belaranĝis sin, kaj la Hakisto poluris sian stanon kaj oleumis siajn artikojn. |
| 2 | Yá náneltë ilyë faren pótanaimë, hilyaneltë i mahtar vendë mina alta þambë yassë i Curuni Failissë handë tarhanwassë sercirillion. | | Kiam ili ĉiuj estis bonaspektaj ili sekvis la soldatinon al granda ĉambro kie la Sorĉistino Glinda sidis sur rubena trono. |
| 3 | Nánes mimírima yo vinya hendeltain. | | Ŝi aspektis al ili kaj bela kaj juna. |
| Findesserya nánë amarussa quileo ar linganë vairi li·lóciva lanna almorya. | | Ŝia hararo estis riĉe ruĝkolora kaj pendis bukle sur ŝiajn ŝultrojn. | |
| Hlapporya nánë ilvanávë fána mal hendyat náner helwat, ar tirnettë naþima i nettë. | | Ŝia robo estis purablanka sed ŝiaj okuloj estis bluaj, kaj ili afable rigardis la malgrandan knabinon. | |
| 4 | “Mana ecë nin carë lyen, onya?” maquentes. | | “Kion mi povas fari por vi, mia infano?” Ŝi demandis. |
| 5 | Valanna nyarnë i Curunin quana nyárerya: yallë i hwinwaiwa cóliénë se i Nórenna Óþua, yallë túviénë máloryar, ar pá i elmendië veryandi yai vóriéneltë. | | Doroteo rakontis al la Sorĉistino pri si: pri kiel la ciklono portis ŝin al la Lando Oz, kiel ŝi trovis siajn akompanantojn, kaj pri la mirindaj aventuroj kiujn ili spertis. |
| 6 | “Anvelca mermenya sí,” napannes, “ná nanwenië Hyarveästanna, pan Voriël Peramil tancavë sanuva i naira má utulluyë nin, ar sa tyaruva se vaimata ñurnainiéo hampë; ar laqui i yaustar nár aryë sina löassë epë yallë nólöassë, savin tanca i Martar Peratar penë telpë tan.” | ; | “Mi plej deziras nun,” ŝi pludiris, “reiri al Kansas, ĉar Onklino Em nepre kredas ke katastrofo detruis min, kaj tial ŝi surmetos funebrajn vestojn; kaj krom se la rikolto estos pli bona ĉijare ol pasintajare, mi certas ke Onklo Henriko ne havas sufiĉan monon por tio.” |
| 7 | Failissë niryanë ompa ar minquë i raina, ama·querna anta i nilda netteva. | | Glinda antaŭenklinis sin kaj kisis la dolĉan, suprenlevitan vizaĝon de la amema malgranda knabino. |
| 8 | “Manina moina órelya,” eques, “Savin i tancavë istan quetë lyen men nanweniéo Hyarveästanna.” Tá napannes, “Mal, qui caruvan, san möa lye anta nin i Laureä Carpë.” | | “Benita estu via kara koro,” ŝi diris, “certe mi povos diri al vi kiel reiri al Kansas.” Post tio ŝi diris, “Sed se mi faros tion, vi devos doni al mi la Oran Ĉapon.” |
| 9 | “Aþaila!” holtunë Valanna; “é, sí sa alwara nin, ar yá samilyë sa, lertal canya i Rámaiti Maimuni nellumë.” | ; | “Volonte!” krietis Doroteo; “ĝi ja ne plu utilas al mi, kaj havante ĝin vi rajtos trifoje ordoni al la Flugantaj Simioj.” |
| 10 | “Ar sananyë i mauruvan veuyalenta rië tanë nellumë,” hanquentë Failissë, raitaila. | | “Kaj mi kredas ke mi bezonos ilian servon precize trifoje,” respondis Glinda ridetante. |
| 11 | Valanna tá ánë sen i Laureä Carpë, ar i Curuni equë i Corcurquen, “Mana caruval yá Valanna loiéva vello?” | | Doroteo tiam donis al ŝi la Oran Ĉapon, kaj la Sorĉistino diris al la Birdotimigilo, “Kion vi faros post la foriro de Doroteo?” |
| 12 | “Nanwenuvan Laimarilinonna,” hanquentes, “pan Óþ acárië ni herurya ar i lië tyasir ni. | | “Mi reiros al la Smeralda Urbo,” li respondis, “ĉar Oz reĝigis min kaj la popolo amas min. |
| I reä nat ya ñormerin ná manen lahta i Namba-Carion ambona.” | | Nur mi dubas ĉu mi sukcesos transiri la monteton de la Martelkapuloj.” | |
| 13 | “I Laureä Carpenen canyauvan i Rámaiti Maimuni colë lye i Laimarilinóno andondinnar,” equë Failissë, “pan ai nauva naityalë í lië nár únë tallë elmendeä hér.” | | “Per la Ora Ĉapo mi ordonos ke la Flugantaj Simioj portu vin al la pordo de la Smeralda Urbo,” diris Glinda, “ĉar estus domaĝe forpreni de la popolo tiom mirindan reganton.” |
| 14 | “Ma nanyë naitië elmendeä?” maquentë i Corcurco. | | “Ĉu mi vere estas mirinda?” demandis la Birdotimigilo. |
| 15 | “Lalyë senya,” hanquentë Failissë. | | “Vi estas nekutima,” respondis Glinda. |
| 16 | Quernes i Latúcen Ornenduren, an maquentes, “Mana oluval yá Valanna loiéva sina nórë?” | | Turninte sin al la Stana Lignohakisto ŝi demandis: “Kio okazos al vi post la foriro de Doroteo?” |
| 17 | Niryanes hyaldarya ar sannë ter þenwa. | | Li apogis sin per sia hakilo kaj pensis dum momento. |
| Tá eques, “I Malwinci lai háþeälten, ar yestaneltë i cunyauvan te apa i Olca Curuni firnë. | | Post tio li diris, “La Palpbrumoj estis tre afablaj kaj petis ke mi regu ilin post la morto de la Fia Sorĉistino. | |
| Tyasin i Malwinci, ar qui ecë nin nanwenë ata i Nórenna Númeno, san tyasuvan alla arya epë cunya te tennoio.” | | Mi amas la Palpbrumojn, kaj se mi povus reiri al ilia lando, mi plej volonte regus ilin por ĉiam.” | |
| 18 | “Atteä canwanya i Rámaiti Maimunin,” equë Failissë “nauva i varnavë coluvaltel i Malwincion nórenna. | | “Mia dua ordono al la Flugantaj Simioj,” diris Glinda, “estos ke ili portu vin sekure al la Lando de la Palpbrumoj. |
| Sanarelya nai lá ta cénimávë alta ve tana i Corcurquo, mal naitië nalyë añcalima epë se—yá nalyë mai-ruñgalda—ar savin i tancavë cunyauval i Malwinci ñóla ar mára.” | | Eble via cerbo ne aspektas tiel granda kiel tiu de la Birdotimigilo, sed certe vi brilas pli ol li--kiam oni bone poluris vin--kaj mi certas ke vi regos la Palpbrumojn saĝe kaj bone.” | |
| 19 | Tá i Curuni tirnë i alta, fassa Rauro ar maquentë, “Yá Valanna nanwéniéva véra marderyanna, mana tuluva elyen?” | | Post tio la Sorĉistino rigardis la grandan, vilan Leonon kaj demandis, “Post la reiro de Doroteo al sia propra hejmo kion vi faros?” |
| 20 | “Han i Namba-Carion ambona,” hanquentes, “latë yána yára taurë, ar ilyë hravani i marir tanomë acáriër nin ná Aranelta. | | “Aliflanke de la monteto de la Martelkapuloj,” li respondis, “estas granda arbaro, kaj ĉiuj bestoj loĝantaj en ĝi reĝigis min. |
| Au ecë nin nanwenë sina taurenna, san oiuva coiviënya lai alasseä tanomë.” | | Se mi nur povus reiri al tiu arbaro mi tre feliĉe vivus mian vivon tie.” | |
| 21 | “Neldeä canwanya i Rámaiti Maimunin,” equë Failissë, “nauva i coluvantë lye taurelyanna. | | “Mia tria ordono al la Flugantaj Simioj,” diris Glinda, “estos ke ili portu vin al via arbaro. |
| Tá, váþiéla i melehti i Laureä Carpeo, antauvan sa i Maimunion Aranen, itan epta ecuva sen ar hotseryan ná lérë tennoio.” | | Poste, ĉar mi eluzis ĉiujn povojn de la Ora Ĉapo, mi donos ĝin al la Reĝo de la Simioj, por ke li kaj lia bando eterne estu liberaj.” | |
| 22 | I Corcurco ar i Latúcen Ornendur ar i Rauro sí hantaner i Manë Curuni holmo meter failasserya; ar Valanna holtunë: | ; | La Birdotimigilo kaj la Stana Lignohakisto kaj la Leono nun dankis la Bonan Sorĉistinon pro ŝia komplezo, kaj Doroteo krietis, |
| 23 | “Tancavë nalyë ta manë ve nalyë mimírima! Mal uiëlyë vin quetë nin yanen nanwenë Hyarveästanna.” | | “Certe vi estas egale bona kiel bela! Sed vi ankoraŭ ne informis min kiel reiri al Kansas.” |
| 24 | “Telpinu Hyapatelyat coluvar lye lanna i erumë,” hanquentë Failissë. | | “Viaj Arĝentaj ŝuoj portos vin trans la dezerton,” respondis Glinda. |
| “Quíta sintiénel melehtettar, póliévanel nanwenë Peramilelya Voriëlenna i imya minya ressë yá tullelyë sina nórenna.” | | “Konante ilian potencon vi povus jam la unuan tagon kiam vi venis al ĉi tiu lando reiri al via Onklino Em.” | |
| 25 | “Mal san uiévanenyë samë elmendeä sanarinya!” holtunë i Corcurco. | | “Sed tiuokaze mi ne havus mian mirindan cerbon!” kriis la Birdotimigilo. |
| “Nai oinévanen quana coiviënya i cemenduro porisalquenoressë.” | | “Kaj eble mia tuta vivo forpasus en la maizkampo de la kultivisto.” | |
| 26 | “Ar uiévanen samë írima hominya,” equë i Latúcen Ornendur. | | “Kaj mi ne havus mian belan koron,” diris la Stana Lignohakisto. |
| “Nai táriévanenyë ar óliévanen tinco-malo i tauressë tenna i ambaro tel.” | | “Mi eble starus rustiĝante en la arbaro ĝis la fino de la mondo.” | |
| 27 | “Ar coiniévanen oi úverya,” etequentë i Rauro, “ar lana hravani i quana tauressë sámiévanë mára quetta nin.” | | “Kaj mi por ĉiam estus malkuraĝa,” deklaris la Leono, “kaj neniu besto en la tuta arbaro bonkore parolus al mi.” |
| 28 | “Quana si ná naitë,” equë Valanna, “ar aláreän i nánen yuhtaima sinë márë máloin. | | “Ĉio ĉi estas vera,” diris Doroteo, “kaj plezurigas min ke mi povis utili al ĉi tiuj bonaj amikoj. |
| Mal sí yá teo ilya acávië ta ya orþavë yestanë, ar ilya aláreäs aryë samila aranië na cunya, sanan i tyasuvan nanë Hyarveästanna.” | | Sed nun kiam ĉiu el ili havas kion li plej deziris, kaj ĉiu el ili estas feliĉa havante regnon en kiu li povos regi, mi kredas ke mi deziras reiri al Kansas.” | |
| 29 | “I Telpinu Hyapatu,” equë i Manë Curuni, “samir elmendië melehteli. | | “La Arĝentaj ŝuoj,” diris la Bona Sorĉistino, “havas mirindajn kapablojn. |
| Ar min i amaië nation os tu ná i poliltë colë lye aiana nómenna ambaressë patínen neldë, ar caruvattë ilya pat ta lintië ve hendo pirë. | | Kaj unu el iliaj plej kuriozaj aspektoj estas ke ili povas porti vin al iu ajn loko en la mondo per tri paŝoj, kaj ĉiu paŝo estos farita dum palpebrumeto. | |
| Ilqua ya möa lyen carë, ná tonë i rastulcu uo nellumë ar canya i hyapatu colë lye ainomenna yanna mínalyë.” | | Vi nur devas kunfrapi la kalkanumojn trifoje kaj ordoni ke la ŝuoj portu vin kien vi deziras iri.” | |
| 30 | “Qui ta ná tallë,” equë i hína alasseä, “san cestauvan tun nan·colë ni Hyarveästanna ú-pusto.” | | “Se estas tiel,” diris la infano ĝojoplene, “mi tuj petos ke ili portu min al Kansas!” |
| 31 | Hantes rancuryat os i Raurova lango ar minquë se, tamila alta carya méla. | | Ŝi ĉirkaŭbrakumis la kolon de la Leono kaj kisis lin, ame frapetante lian kapon. |
| Tá minques i Latúcen Ornendur, ye níteánë tallë i amaraxeä limiryain. | | Post tio ŝi kisis la Stanan Lignohakiston, kiu ploradis kaj per tio multe endanĝerigis siajn artikojn. | |
| Mal vaines i Corcurquo maxa, sañquanta pulco rancuryanten minomë miquë embaina antarya, ar túves insë níteánë sina naireä ciltiën mélë máloryain. | | Sed ŝi ĉirkaŭpremis al si la molan, pajlopenan korpon de la Birdotimigilo anstataŭ kisi lian pentritan vizaĝon, kaj trovis sin mem ploranta pro ĉi tiu bedaŭroplena foriro for de siaj amantaj kamaradoj. | |
| 32 | Failissë i Manë pantë avar serciril tarhanwaryallo na anta i netten namárië-miquë, ar Valanna hantanë se pá quana ofelmë ya hye ánië máloryain ar insen. | | Glinda la Bona malsuprenpaŝis de sia rubena trono por adiaŭkisi la malgrandan knabinon, kaj Doroteo dankis ŝin pro la komplezoj faritaj al ŝiaj amikoj kaj ŝi mem. |
| 33 | Valanna sí nampë Ilwë aiamberya ama rancuryanta, ar quétiéla telda namárië min tamnes i rastulcu hyapatyatwa uo nellumë, quetila: | | Nun Doroteo prenis Toton sobre en siajn brakojn, kaj lastafoje dirinte adiaŭ, ŝi kunfrapis trifoje la kalkanumojn de siaj ŝuoj, dirante, |
| 34 | “Á tulya ni mardar Voriël Peramilenna!” | | “Portu min hejmen al Onklino Em!” |
| 35 | Mi þenwa hwinyeánë se ter i vilya, tallë lintië i ilqua ya polles cenë hya tunta appalénen nánë i vailë suryaila arë hlaryat. | | Tuj ŝi flugadis tra la aero, tiom rapide ke ŝi povis vidi kaj senti nur la venton pasantan ŝiajn orelojn. |
| 36 | I Telpinu Hyapatu patunë rië pati neldë, ar tá haunes tallë vercálavë i peltanes i salquessë lúli nó sintes yassë nánes. | | La Arĝentaj ŝuoj nur trifoje paŝis, kaj post tio ŝi haltis tiom subite ke ŝi ruliĝis plurfoje sur la herbaro antaŭ ol scii kie ŝi estas. |
| 37 | Apa lúmincili, aimanen, harunes ar tirnes os insë. | | Fine ŝi sidiĝis kaj ĉirkaŭrigardis. |
| 38 | “Aina raina!” holtunë. | | “Nekredeble!” ŝi kriis. |
| 39 | Pan háranes i palda Hyarveästa altavastessë, ar vin pó insë engë i vinya pelescöa ya Martar Peratar ampániénë apa i hwinwaiwa hainiénë i yerna. | | Ĉar ŝi sidas sur la larĝa ebenaĵo de Kansas, kaj tuj antaŭ ŝi estis la nova kampara domo kiun konstruis Onklo Henriko post la forportiĝo de la malnova de la ciklono. |
| Martar Peratar túcanë ilin i yaxellon i santassë, ar Ilwë cápiénë rancuryalto ar nóranë i tumponna, huila awaldavë. | | Onklo Henriko melkadis la bovinojn en la bonvinkampo, kaj Toto saltis de ŝiaj brakoj kaj kuris al la brutejo ĝoje bojante. | |
| 40 | Valanna tolunë ar túvë i nánes tótalyatsë. | | Doroteo stariĝis kaj trovis sin staranta en nur siaj ŝtrumpoj. |
| Pan i Telpinu Hyapatu lanantiéner öa alacoryassë ter i vilya, ar náner vanwat tennoio i erumessë. | | Ĉar la Arĝentaj ŝuoj forfalis de ŝi dum la flugo tra la aero, kaj perdiĝis por ĉiam en la dezerto. |